احمد بن اسحاق بن عبدالله بن سعد اشعري قمي
او از محدثين اهل قم است. از حضرت جواد و امام هادي ـ عليهما السّلام ـ روايت كرده است و از خواص امام حسن عسگري ـ عليه السّلام ـ به شمار مي‎رفته و از ايشان نيز روايت دارد؛ او علاوه بر اين كه از اصحاب سه امام معصوم ـ عليه السّلام ـ بوده، ‌به عنوان شيخ القميين نيز اشتهار پيدا كرده است.
طبق نقل شيخ صدوق او به حضور حضرت امام حسن عسگري ـ عليه السّلام ـ تشرف پيدا كرده و با امام زمان (عج) در آن جا ديدار كرده است. جريان ديگري نيز راجع به اين مرد بزرگ نقل شده كه حكايت از مقام رفيع و شأن والاي او دارد.
شيخ صدوق ضمن حديثي مبسوط نقل مي‎كند: احمد بن اسحاق از امام عسگري ـ عليه السّلام ـ پارچه‎اي به جهت كفن خود خواست. حضرت، سيزده درهم به او داده و فرمود: اين را براي مصارف خودت خرج كن و آن چه را كه خواستي هم به تو مي‎رسد.
سعد بن عبدالله، راوي خبر مي‎گويد: «چون به سه فرسخي حلوان (سرپل ذهاب) رسيديم، احمد بن اسحاق، تب كرد و سخت بيمار شد، احمد فرمود: امشب مرا تنها بگذاريد، از اين رو هر كس به خوابگاه خود رفت، نزد صبح ناگاه كافور (خادم امام عسكري ـ عليه السّلام ـ ) را ديدم كه مي‎گويد:‌خداوند مصيبت شما را با آنچه كه محبوب است جبران فرمايد و بعد گفت: از غسل و كفن رفيق شما، احمد، فارغ شدم، اكنون برخيزيد؛ او را دفن كنيد راستي كه او عزيزترين شما در نزد آقايتان ـ امام عسگري ـ عليه السّلام ـ ـ است، آن گاه از چشم ما غايب شد.

منبع : انديشه قم

گفته شده است كه او از حضرت صادق و كاظم و رضا ـ عليهم السّلام ـ روايت كرده و كتابي نيز داشته است.
از زكريا به آدم نقل شده كه گفته است: «اوّل شب وارد بر محضر امام رضا ـ عليه السّلام ـ شدم، و ابوجرير تازه درگذشته بود كه امام براي او طلب رحمت كردند...». قبر شريف او نيز در قبرستان شيخان واقع شده است و سال رحلتش 201 هـ .ق، پس از رحلت حضرت معصومه ـ عليها السّلام ـ گزارش شده است.